Gra uszu

Z uszu można błyskawicznie i bezbłędnie odczytać nastrój konia.

Uszy skierowane do przodu sygnalizują ciekawość bez obawy.

Położenie środkowe uszu z tendencją do przodu wskazuje stan normalny.

Uszy położone w do tyłu są wyraźnym ostrzeżeniem dla dwu- lub czworonożnego przeciwnika.

Żywa gra uszu sygnalizuje na co w danym momencie zwrócona jest uwaga konia.

Uszy sztywne wyrażają uczucia niemiłe oraz strach.

Ciekawostką biologiczną są uszy obwisłe, luźno kołyszące się z góry na dół.

Wyrazistą mimikę koni można bardzo łatwo odczytać. I tak analizując rysunek:

1. ostrzeżenie
2. zainteresowanie
3. strach
4. ospałość
5. zmęczenie
6. podniecenie

Kiedy spotykają się dwa konie, to wystarczy gra ich ciał, aby zademonstrować swoją pozycję w hierarchii stada. Konie wykazują przychylne usposobienie do siebie przez cierpliwość oraz wzajemne dotykanie. Także chętnie razem, głowa przy głowie, skubią trawę. Ulubionym zajęciem zaprzyjaźnionych koni jest drapanie się zębami, rozczesywanie grzywy, czy podskubywanie zadu albo kłębu (patrz rysunek obok). Tylko wśród dobrze zaprzyjaźnionych koni można zauważyć jak jeden wykorzystuje poruszający się ogon drugiego do odganiania much.Gdy konie są poruszone wydają wtedy odgłosy zadowolonego parskania i cichutkiego powitalnego rżenia. Jednak rytuał powitalny dwóch koni obcych wyraża się głośnym kwikiem.