Konie Bretońskie

Konie bretońskie, jak wskazuje sama nazwa, swój rodowód biorą z europejskiej Bretanii rasy koni. Tamtejsi hodowcy zmagali się z wyhodowaniem odmiennego typu konia już od średniowiecza. Początek bretońskiej rasie dał konik z Gór Czarnych. Efektem krzyżówek były swego czasu aż cztery odmiany tego konia – zaprzęgowe, pociągowe, a nawet wyścigowe.

Konie Dońskie

Konie dońskie to rasa, której początki datuje się na przełom XVIII i XIX wieku. Pochodzą one od stepowych koni, które hodowane były przez plemiona koczownicze. Można powiedzieć, że posiadają cechy wielu ras, m.in. karabachskiej, turkmeńskiej, a także arabów z Persji i mongolskiego nagaja.

Konie Hanowerskie

Konie hanowerskie uważane są za sukces w europejskiej hodowli koni gorącokrwistych. Dziś znane są przede wszystkim ze swoich sukcesów w zawodach jeździeckich, gdzie odgrywają rolę znakomitych skoczków. Sukces tej rasy to efekt wieloletniej starannej selekcj

Konie Holenderskie

Konie holenderskie zaliczane są za jedną z czołowych ras koni gorącokrwistych. Kilku przedstawicieli tej rasy zasłynęło w dziejach jeździectwa. Warto chociażby wspomnieć o skoczku Calypso, Mariusie czy koniu Dutch Courage. Wszystkie one były efektem starannej selekcji i hodowli.

Konie Holsztyńskie

Konie holsztyńskie wywodzą się od ras używanych w okresie średniowiecza podczas wypraw wojennych. Często myli się je z rasą hanowerską, która jest jednak od nich znacznie cięższa w budowie. Duże zasługi dla rozwoju rasy miał Książę Holsztynu i duńscy monarchowie, którzy nie szczędzili pieniędzy na hodowlę holsztynów.

Konie Huculskie

Konie huculskie, nazywane potocznie hucułami, to popularne konie domowe, cieszące się popularnością dzięki swojej dużej żywotności, sile i odporności. Kiedyś z powodzeniem służyły do dźwigania ładunków nawet w najtrudniejszych warunkach, dziś to znakomita rasa używana często w hipoterapii.

Konie Kłusaki

Konie kłusaki to popularna rasa używana w wyścigach konnych. Kłusaki mają swoją długą historię, a ich popularność rośnie z roku na rok. Na ten typ konia składa się kilka ras kłusaków wyhodowanych w USA, Rosji i Francji.

Konie kuce

Kuce to najmniejsze konie wykazujące cechy koni prymitywnych. Na pierwszy rzut oka wydają się być ociężałe, ale to tylko wrażenie. W rzeczywistości są niezwykle żywe i żwawe. Mimo małego wzrostu potrafią być niegrzeczne, a nawet nieznośne – potrafią ugryźć, a nawet kopnąć. Choć zdarzają się również spokojne osobniki. Przede wszystkim są jednak wytrzymałe, często stosuje się je do jazdy konnej i hipoterapii dzieci. Można je również spotkać w cyrku.

Konie Małopolskie

Konie małopolskie zalicza się do rasy półkrwi angloarabskiej i arabskiej, których hodowla koncentruje się w Małopolsce. Są mniejsze i drobniejsze od koni wielkopolskich. Konie małopolskie wyróżniają się urodą, szlachetną budową. Po swoich przodkach - konikach polskich, odziedziczyły takie cechy jak: płodność, długowieczność oraz odporność na choroby.

Konie Meklemburskie

Konie meklemburskie pochodzą z Niemiec, są używane jako konie wierzchowe, ale dawniej używano je jako konie pociągowe lub do celów wojskowych. Przed zjednoczeniem Niemiec rasa ta była uważana za wschodnioniemiecką wersję konia hanowerskiego. Obie rasy mają te same korzenie i obie krzyżowano z końmi holsztyńskimi, końmi trakeńskimi i końmi pełnej krwi angielskiej.

Konie polskie

Konie polskie to jedna z popularniejszych ras w naszym kraju zaliczana do późnodojrzewających, długowiecznych i niezwykle odpornych zarówno na panujące warunki, jak i choroby. Ich przodkami były tarpany zamieszkujące kiedyś lasy środkowej Europy. Jest on szczególnie ceniony za inteligencję i łagodny charakter.

Konie Reńskie

Konie reńskie to przedstawiciele średnio ciężkich koni spokrewnionych z belgijskim koniem zimnokrwistym. Historia tej rasy rozpoczęła się ponad 100 lat w Nadrenii. Dziś konie te stanowią 2 proc. Populacji wszystkich koni w Niemczech i zaliczane są do grona 4 tamtejszych ras ciężkich.

Konie Śląskie

Konie śląskie, nazywane popularnie ślązakami, to przede wszystkim doskonałe wierzchowce i konie zaprzęgowe. Charakteryzują się wyjątkową siłą, ambicją i elegancją. Ich historia jest długa i sięga XIX wieku. Dziś dzieli się je na dwie grupy - w starym i nowym typie.

Konie Trakeńskie

Konie trakeńskie to kolejni przedstawiciele ras koni gorącokrwistych, a przy tym pod względem anatomii i wyglądu bliski ideału, jeśli chodzi o wzór konia sportowego. Rasa ta ma za sobą długą historię, a jej początki to tereny ówczesnych Prus Wschodnich. Dziś, konie trakeńskie często służą do ulepszania innych ras.

Konie Ukraińskie

Konie ukraińskie to rasa przeznaczona w większości do celów jeździeckich ze względu na swoje wyjątkowe predyspozycje w tej dziedzinie. Rasa ukraińska słynie również z doskonałych wyników w skokach przez przeszkody i ujeżdżeniu. Można powiedzieć, że jest podobny do pełnej krwi anglika, choć jest od niego bardziej spokojny i silniejszy.

Konie Westfalskie

Konie westfalskie to przedstawiciele niemieckiej rasy gorącokrwistych koni domowych, które jak sama nazwa wskazuje, wywodzą się z Westfalii. Powstały z krzyżówki konia trakeńskiego, hanowerskiego i konia pełnej krwi angielskiej. Rasę westfalską można zaliczyć do grona ras osiągających najlepsze wyniki w jeździectwie.

Konie Wielkopolskie

Konie wielkopolskie to rasa powstała na skutek uszlachetnienia miejscowych koni przedstawicielami ras wschodniopruskich i trakeńskich. Duży udział w ich rozwoju miały także konie pełnej krwi. Są często używane w sporcie i rekreacji jeździeckiej. Ostatecznie rasa została ustanowiona w 1965 roku, występują w niej dwie odmiany: poznańska oraz mazurska.